Verantwoordelijkheid en verbondenheid motiveert jagers Wildstand belangrijkste stimulans agrarisch natuurbeheer

Honderden leden hebben dit najaar de enquête agrarisch natuurbeheer van de Jagersvereniging ingevuld. De resultaten geven een prachtig beeld van de inzet van jagers voor de biotoop en de biodiversiteit. Deze zet de Jagersvereniging natuurlijk in om het draagvlak voor de jacht bij politiek en maatschappij te verstevigen, maar ook om onze leden beter te ondersteunen. De komende periode zullen we regelmatig interessante resultaten uitlichten. Deze week antwoord op de vraag ‘Wat motiveert jagers om zich in te zetten voor de biotoop en de biodiversiteit’?

Ruim 82% van de deelnemers geeft aan zich in te zetten voor de biotoop en biodiversiteit, omdat ze zich verantwoordelijk voelen voor een redelijke wildstand. Dat is een belangrijk gegeven. De wet natuurbescherming stelt jagers hiervoor immers verantwoordelijk, in ieder geval voor de soorten die vallen onder het jachtregime. Dat jagers deze verantwoordelijkheid ook nemen blijkt dus ook uit de resultaten van de enquête.

Verantwoordelijkheid

Verantwoordelijkheidsgevoel reikt overigens veel verder dan de zorg voor de vijf wildsoorten. De inzet van jagers richt zich minstens evenveel op kwetsbare, niet bejaagbare soorten zoals weidevogels. Het feit dat de zorg voor een redelijke wildstand de belangrijkste stimulans is voor agrarisch natuurbeheer is een belangrijke boodschap van de Jagersvereniging richting de minister. Zeker nu zij aangeeft het stelsel van faunabeheer te herzien en te versimpelen.

Verbondenheid

Recent heeft Radboud Universiteit groene vrijwilligers gevraagd naar wat hen beweegt om zich in te zetten in het buitengebied. Dezelfde vraag kregen onze leden voorgelegd. En wat blijkt: jagers voelen zich – meer nog dan andere groene vrijwilligers – verbonden met de natuur en met het gebied. Zo’n driekwart van de jagers die de enquête hebben ingevuld geeft dit als motivatie voor hun inzet voor de biotoop en de biodiversiteit. Daar waar de gemiddelde Nederlander steeds verder verwijderd raakt van de natuur, voelen jagers zich dus juist wel nadrukkelijk verbonden. Die verbondenheid vertaalt zich direct naar het opstropen van de mouwen. Jagers gaan ook werkelijk aan de slag om bij te dragen aan bijvoorbeeld de bescherming van jonge dieren en inheemse soorten, of de aanleg van bloemrijke akkerranden en houtwallen.`

Vertrouwen

Een ander opvallend resultaat uit de enquête is dat jagers veel vaker aangeven dat hun bijdrage aan natuurbeheer bepalend is voor wie zij zijn. Dat is een enorm krachtige drijfveer. Dit blijkt ook uit de onverminderde inzet van jagers ondanks de inperking van de jacht, het toenemende aantal juridische procedures over faunabeheer, en de matige erkenning en waardering voor de belangrijke rol die jagers vervullen. Jagers vormen een grote groep professionele, groene vrijwilligers, die met vakkennis, verantwoordelijkheidsgevoel en een sterke intrinsieke motivatie een essentiële rol spelen in het beheer van het buitengebied. Daartegenover past vertrouwen. Dat is de boodschap van de Jagersvereniging aan de provincies, het rijk en andere groene organisaties.

Kennisniveau jagers behoorlijk hoog

Jagers geven minder vaak dan andere groene vrijwilligers aan zelf meer te willen leren over de natuur. Dat is niet verrassend, omdat jagers al een pittige opleiding achter de rug hebben. Daarin leren zij immers ook veel over de biotoop en de daarin levende populaties wilde dieren. Daarnaast zijn jagers het hele jaar door actief in hun veld, zij weten wat er vliegt en loopt. Met al die ervaring ligt het kennisniveau van jagers dus al behoorlijk hoog. Jagers leren elke dag bij, dat is een belangrijke motivatie voor meer dan 30% van de deelnemers, maar  inmiddels niet meer de sterkste drijfveer voor jagers om zich in te zetten voor de biotoop en de biodiversiteit.

Samenwerken

Samenwerken met andere mensen en de verbondenheid met de natuur van andere mensen versterken leeft meer bij andere groene vrijwilligers dan onder jagers. Toch geeft een kwart van de deelnemers aan dat samenwerking en bewustwording bij anderen hen motiveert. Dat zien we ook terug in de vele prachtige initiatieven van leden om het héle verhaal van de jager te vertellen. Ook uit de overige resultaten van de enquête blijkt dat jagers zich juist gezamenlijk inzetten voor de biotoop en de biodiversiteit. Samen met grondgebruikers, samen met WBE’s, samen met TBO’s en met agrarische (natuur) collectieven.

Wetenschap

Met vakkennis en verantwoordelijkheid zetten jagers zich in om de biotoop en de biodiversiteit te verbeteren. Toch worden al die kennis en gegevens van jagers op dit moment onvoldoende benut. Het is daarom geen verrassing dat jagers minder vaak dan andere groene vrijwilligers een bijdrage aan de wetenschap opgeven als motivatie voor hun inzet. Een bijdrage aan de wetenschap begint met erkenning van de tellingen van de WBE’s. Een belangrijke eerste stap waarvoor de Jagersvereniging zich onverminderd inzet.