De term jachtveldinbreuk is eigenlijk een nietszeggende term. Het is aan de verhuurder (grondeigenaar) om te bepalen aan wie hij het veld verhuurt voor de jacht. Voor de jachthouder is het zaak om een goede band te onderhouden met zijn verhuurder door voldoende invulling te geven aan bijvoorbeeld schadebestrijding, controle in het veld (kapotte afrastering/zieke dieren melden e.d.) en een goede verstandhouding onderhouden. Want als er dan een andere jager langs komt die meer geld biedt, kan de eigenaar kiezen voor het geld of de goede en bekende band met zijn huidige huurder.

Sommige Wildbeheereenheden hebben echter regels gesteld dat de leden niet mogen “inbreken” bij andere leden van de WBE. In de Modelstatuten Huishoudelijk Reglement WBE van Jagersvereniging staat bij artikel 17 Concurrentieverbod, het volgende:

Het is de leden, deelnemers en begunstigers verboden op enigerlei wijze te pogen, direct dan wel indirect, het jachtrecht en/of de toestemming om op die gronden te beheren en/of schade te bestrijden te verwerven op gronden waarop andere leden ditzelfde recht hebben verworven. Dit geldt zowel gedurende de duur van het lidmaatschap, als gedurende de periode van deelnemerschap of begunstiging, alsmede gedurende één jaar, volgende op de eventuele beëindiging van het lidmaatschap, dan wel het deelnemerschap of begunstiging, één en ander op verbeurte van een door de WBE direct opeisbare en niet voor compensatie vatbare boete van  € 1.000.- (eenduizend) voor iedere overtreding of dag, dat een overtreding voortduurt.

Vorenstaand verbod is niet van kracht indien de leden, deelnemers of begunstigers bedoeld recht verkrijgen door eigendomsverkrijging van de gronden waarop dit recht wordt uitgeoefend, danwel indien het initiatief tot verhuur respectievelijk tot toestemming voor beheer en schadebestrijding genomen wordt door de verhuurder.

Het betreft hier modelstatuten die een WBE kan overnemen (geen plicht).