Voor de wolven – Gijsbert Six
In een serie van acht geven experts of belanghebbenden hun visie op de wolf naar aanleiding van een stelling. De stelling luidt dit keer: Conflictarm samenleven met de wolf is op termijn een utopie. Gijsbert Six reageert.
Gijsbert Six, dossierhouder wolven bij Platform Kleinschalige Schapen- en Geitenhouders
Tekst: Oswin Schneeweisz, De Jager juni 2019*
‘Conflictarm samenleven met de wolf lijkt een illusie, maar de vraag is of dat aan de wolf ligt of aan de mensen. Het debat is sterk gepolariseerd. Men zoekt het conflict bij voorbaat al op. Als je niet naar de emotie, maar naar de feiten kijkt kunnen we zeker conflictarm samenleven met de wolf.
Die wolf op de Veluwe heeft nog niet één schaap gepakt, maar er wordt desondanks al moord en brand geschreeuwd. Ik ben natuurliefhebber, maar ook schapenliefhebber. Als natuurliefhebber vind ik de wolf een fascinerend dier, maar schapenhouderij in een wolvengebied zou weleens topsport kunnen gaan worden. Kijk naar Roemenië. Daar zijn wolven nooit weg geweest. Daar heb je een type schapenhouderij dat wij niet kennen, met kuddebewakingshonden en herders die 24 uur per dag bij de kudde doorbrengen.
In Saksen zijn er schapenhouders met een verlies van nul omdat ze daar werken met flexibele netten en kuddebewakingshonden. Ik weet dat we in ons land hebben ingezet op onthekken, maar het gaat niet om honderden kilometers. De schapen staan trouwens al vaak binnen rasters. Elektrische draden met voldoende spanning kunnen wolven op afstand houden. In Duitsland is de bovenste draad 1.20 hoog en als er voldoende spanning op staat werkt dat afdoende.
Gijsbert Six: ‘Schapenhouderij in een wolvengebied zou weleens topsport kunnen gaan worden’
We kunnen ons aanpassen aan de wolf, maar het kost moeite en geld. In Duitsland heb ik met professionele schapenhouders gesproken. Sinds de wolf steeg de kostprijs vanwege preventieve maatregelen met 25 procent. Dat verdienen ze nooit terug, omdat de winstmarges te klein zijn. Ik ben benieuwd wat er nu op de Veluwe gaat gebeuren. Ten noorden van de A1 zit een paar. Dat krijgt misschien in mei jonkies die gevoerd moeten worden. Dan is het afwachten of er veel schapen sneuvelen.
Er wordt nog gewerkt aan een subsidieregeling voor investeringen in preventieve maatregelen. Voorlopig komt de schade aan zowel bedrijfsmatige- als hobbydieren voor rekening van de provincie. Waar de wolven zich zullen uitbreiden? Daar kunnen wij mensen allerlei ideeën over hebben maar uiteindelijk bepaalt de wolf dit. Er zijn meerdere wolven over de IJssel gegaan, gewoon via de brug. Relativering is op zijn plaats. Er zijn in Nederland vorig jaar 168 schapen door een wolf gegrepen. In datzelfde jaar zijn duizenden schapen gepakt door loslopende honden.’
*Deze tekst verscheen in De Jager van juni 2019. Deze tekst maakt onderdeel uit van de serie ‘Voor de wolven’.
Na 130 jaar afwezigheid heeft de wolf weer zijn intrek genomen in ons land. De reacties op zijn komst variëren: waar sommigen de wolf als kroon op de vaderlandse biodiversiteit beschouwen, zien anderen hem liever weer vertrekken. In een serie geven telkens experts of belanghebbenden hun visie op de wolf naar aanleiding van een stelling. Dit is de derde in de reeks van acht.
