Wildbeheer heet hangijzer in Provinciale Staten – Nieuwe Oogst

Veel bevoegdheden op het gebied van faunabeleid, waaronder vergunningverlening en ontheffingen, liggen sinds twee jaar bij de provincies. Volgens Ben Haarman, portefeuillehouder Natuur- en landschapsontwikkeling bij LTO Nederland is er tijdens de Provinciale Statenverkiezingen op 20 maart dan ook echt wat te kiezen.

(…)

‘In Nederland hebben we gecultiveerde natuur. Die moet je beheren, dat geldt ook voor de diersoorten die er leven, stelt Haarman. ‘Anders kan er veel schade ontstaan en nemen ook de kosten voor de maatschappij toe. Als je het uit de hand laat lopen, kost het achteraf veel meer moeite om het te herstellen. Dat hebben we bij de ganzen gezien. Dan zijn we te laat.’

Verschillen per provincie

Haarman vindt het een goede zaak dat veel bevoegdheden tegenwoordig bij de provincie liggen, maar ziet ook knelpunten. ‘Er zijn veel verschillen tussen de provincies. Denk aan het behandelbedrag. In sommige provincies is dit omgezet in een statiegeldregeling. Boeren krijgen het behandelbedrag dan teruggestort als er daadwerkelijk schade is. In andere provincies niet’, zegt hij.

‘In sommige provincies moet je bijvoorbeeld twee keer per week het land in om ganzen te verjagen, anders heb je geen recht op schadevergoeding. Veel van dat soort regels zijn verschillend. Dat maakt de uitvoerbaarheid lastig.’

Dat geldt volgens hem zowel voor de jagers als de boeren. ‘Er zijn boeren die in het grensgebied van een provincie zitten, met aan beide kanten van de provinciegrens grond. Het is dan niet handig dat de regels verschillen. Ook voor de jagers is het lastig. Ze moeten van ontzettend veel regels en uitzonderingen op de hoogte zijn. Het is belangrijk dat er goede afstemming is tussen provincies. Dat zou wat mij betreft beter kunnen.’

Jager heeft een belangrijke rol voor de samenleving

De LTO-portefeuillehouder vindt het belangrijk dat de politiek oog heeft voor de rol die jagers vervullen. ‘Het is voor jagers lang niet altijd prettig hoe dat debat verloopt, terwijl het heel belangrijk werk is dat ze voor de samenleving doen. Wat zij doen, raakt ons allemaal. Zij voeren een belangrijk deel van het beleid uit dat door de provincies wordt bedacht, daar mag meer waardering voor zijn.’

Bjorn van der Veen, woordvoerder van de Jagersvereniging en regiomanager van de provincies Friesland en Overijssel, heeft dagelijks te maken met de gevolgen van het versnipperde beleid.

‘Neem nou de ganzenoverlast in Friesland. Daar hebben we alle mogelijke middelen tot onze beschikking om de populaties te beheren, inclusief lokfluiten en -ganzen. En in het aangrenzende Drenthe mag je praktisch niets. Dat maakt het heel lastig voor de jager én de boeren. Alleen al het verkrijgen van machtigingen en grondgebruikersverklaringen wordt dan een puzzel.’

Van der Veen beaamt dat er maatwerk nodig is vanwege de aanwezigheid van verschillende diersoorten. ‘Maar de relatie tussen landbouwschade en de aanwezige wildsoorten moet altijd in balans zijn. Waar voldoende van is, moet geoogst kunnen worden’, stelt hij.

‘Leg daarom de verantwoordelijkheid volledig bij de jager. Het zijn allemaal vrijwilligers die professioneel zijn opgeleid. De jagers kunnen in overleg met de boer prima beoordelen welke aanpak nodig is. Geen enkele jager schiet voor de kliko.’

(…)