Nieuw Europees netwerk wil toekomst watervogels veilig stellen
Vandaag werd het ‘Waterfowlers’ network’ gelanceerd. Dit netwerk is een nieuwe, grensoverschrijdende samenwerking tussen jagers en jagersverenigingen gericht op migrerend waterwild. Het doel van dit netwerk is Europese bescherming van migrerend waterwild door duurzaam herstel en beheer van wetlands en duurzame benutting. Het netwerk bestaat uit jachtorganisaties uit zeven landen, die samenwerken bij het verzamelen van gegevens en het herstellen van habitats langs de trekroutes van de vogels. De Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging vertegenwoordigt Nederland in het waterwild-netwerk.
Migrerende watervogels zijn een gemeenschappelijke Europese verantwoordelijkheid. Ze verplaatsen zich vrij van het ene land naar het andere. Om die reden is grensoverschrijdende samenwerking in de praktijk juist zo belangrijk; zowel tussen jagers als tussen jagers en andere vogelbeschermers. Het betreft hier samenewrking van de broedgebieden in Noord-Europa tot de overwinteringsgebieden in het zuiden.
Het waterwild-netwerk bestaat momenteel uit jachtorganisaties uit Finland, Denemarken, Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Duitsland en Nederland. Nederland is vertegenwoordigd in het netwerk via de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging, met een achterban van 21.000 leden.
Gemeenschappelijke inspanning nodig
Voor tal van Europese watervogels zijn Finland en het westen van Rusland de zogenaamde “Europese broedfabrieken”, waar veel waterwildsoorten zich voortplanten. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Smient en Wilde eend, maar ook voor de brandgans. Dat vraagt om voldoende geschikte broedgebieden.
In de winter trekken deze vogels naar het zuiden. Daar zijn geschikte overwinteringsgebieden belangrijk. Het delen kennis over wetlands en afschotstatistieken geeft een beter inzicht in wat er nodig is voor duurzaam behoud en beheer van waterwild en hun habitats. Dit gezamenlijke inzicht moet helpen om EU-financiering veilig te stellen voor de verbetering van de habitats in belangrijke broedgebieden, zegt Claus Lind Christensen, die de initiator is van de nieuwe grensoverschrijdende samenwerking.
Eeuwenlange verbondenheid met waterwild
Het waterwild-netwerk wordt geïnitieerd door jagers. Zij zetten zich – intrinsiek gemotiveerd – al eeuwen in voor behoud en verbetering van waterwildpopulaties. De door jagers aangelegde eendenkooien (in Nederland vanaf de 16e eeuw), het plaatsen van broedkorven, aanleg van vijvers en ander vormen van biotoopbeheer zijn daar een goed voorbeeld van. Het is belangrijk dat dit ook op Europese schaal plaatsvindt in onderlinge samenwerking.
Claus Lind Christensen, directeur van het Deense Jagersverband (Daenske Jægerforbund) voegt hieraan toe: “De sterk veranderende wereld door ander landgebruik, klimaatverandering, enorme predatie en verdwijnen van geschikt broedhabitat vraagt om concrete maatregelen. Zonder biodiversiteit zijn er geen wildsoorten. En zonder wildsoorten geen bejaging. Voor jagers dus alle noodzaak om zich in te zetten voor een divers landschap. Voor de trekkende watervogels zijn er geen grenzen, provincies of landen. Slechts één groot continent en dat vraagt om samenwerking met iedereen die betrokken is bij waterwild.
Het waterwildnetwerk staat niet los van nationale inspanningen die al plaatsvinden. In plaats daarvan zal het waterwildnetwerk samenwerken met andere stakeholders. Dat doen jagers al met ganzen. inspanningen te coördineren en te versterken en te trachten lacunes op te vullen in de huidige instandhoudingsinspanningen gericht op watervogels.”
Restauratie van habitats
“Het netwerk wil haar inspanningen vooral concentreren daar waar ze het meest nodig zijn. Een voorbeeld zou kunnen zijn het ontwikkelen van beheerplannen voor soorten die van dergelijke plannen zouden profiteren. We beogen ook om inspanningen te verrichten voor de restauratie van habitats van soorten met fluctuerende of schijnbaar stabiele populaties die misschien niet dringend hulp nodig hebben. Dit om eventuele toekomstige afname van de populaties voor te zijn,’ zegt Iben Hove Sørensen, bioloog en hoofd van het secretariaat van het Waterfowlers’ Network.
Meer informatie
Het netwerk ontving aanvankelijk ideeën en steun van de Universiteit van Aarhus, Fins Wildlife Agency, Face, AEWA en Wetlands International. Zij zijn allemaal opgenomen in de coördinatiegroep van het waterwild-netwerk.
Meer informatie over het Waterfowlers Network voor Nederland is te verkrijgen via de afdeling Ecologie van de Jagersvereniging.
