Filmblik – column Tok Poortvliet

Krijg nou wat!’, zei ik tegen mijn broer Harm, die juist een hele rij Agatha Christies van de bovenste boekenplank pakte. ‘Wat zeg je?’, vroeg hij half omkijkend. ‘Er staat hier een kistje!’ Mijn broer kwam met een arm vol stoffige pocketboeken van de huishoudtrap.

‘Wat is dat?’, vroeg hij. ‘Een kistje van pap’, antwoordde ik, terwijl ik de klep opende en nieuwsgierig de inhoud checkte. ‘Wist jij hiervan?’, vroeg ik. ‘Nee’, zei hij half verbaasd en half teleurgesteld. Het was duidelijk dat de vondst geen goudstaven bevatte. ’Wat zit er in?’ Ik pakte een flinke stapel uit de zelfgemaakte, zelf beschilderde kist en nam de inhoud met mijn broer door: Foto’s, veel foto’s. Een stapel jachtaktes. Een doosje met speldjes – zo te zien een soort zwartwildbrevet-speldjes. Wat knipsels uit De Nederlandse Jager en Wild & Hund. Diverse menukaarten van het paleis. Jachtuitnodigingen. Nog meer foto’s en een tekening van pap met een moeflon. Ik denk dat dit op de Hoge Veluwe is. Een beste ram, zo te zien! En kijk hier eens, een flmblik! Wat zou daar nou op staan?’

Digitaliseren
We waren in het ouderlijk huis. Alles moest leeg. Niet de leukste klus, maar het moest een keer gebeuren. We hadden het een paar keer voor ons uitgeschoven, maar het boshuis was nu definitief verkocht. We moesten wel. ‘Wat zou er op staan?’, vroeg ik het blik openend. ‘Zo Vader, zo Zoon misschien?’ ‘Wat denk jij, Harm? Zal ik deze ook maar, samen met de videobanden bij het videocentrum afgeven? Ik ben eigenlijk best benieuwd wat er op staat.’ ‘Lijkt me een goed plan, Tok’. Even later informeert een technicus achter de balie van het videocentrum ons dat dit een 16mm flm is. ‘Kunt u die ook digitaliseren en overzetten naar de harde schijf?’, vraag ik. ‘Jazeker’, antwoordt de technicus. ‘En de kwaliteit is vaak verrassend goed. Zeker als de flm altijd in zo’n blik is bewaard’.

Ambassadeur
Drie weken later – ja, ze hebben het druk daar – was het resultaat er. Ik keek mijn ogen uit. Inmiddels heb ik het korte flmpje minstens vijfmaal achtereen bekeken en staat mijn besluit vast: dit zet ik op YouTube! Dit wil ik delen. Prachtig. Augustus 1968. Enorm boeiende beelden. Ik denk onze beste ambassadeur ooit! Maar ach, ik ben natuurlijk niet objectief. Dus kijkt u zelf maar: YouTube ‘Rien Poortvliet – Mijn vader op jacht’. U zult het met me eens zijn. Prachtig! okIk wens u een heel gezond 2020!