Naamgeving
Konijn (Oryctolagus cuniculus)
Engels: Rabbit | Duits: Wildkaninchen | Frans: Lapin
Uiterlijk
- Kop-romplengte: 35–45 cm
- Gewicht: 1,2–2,5 kg
Biotoop
Konijnen geven de voorkeur aan droge, zandige gebieden en halfopen landschappen. Ze komen nauwelijks voor in open graslanden en mijden vochtige terreinen of zware kleigrond, omdat ze daar geen holen kunnen graven.
Leefwijze en gedrag
Konijnen zijn voornamelijk actief tijdens de schemering en nacht. Ze leven in een hol of burcht dat wordt bewoond door één familie van maximaal tien leden. Binnen de familie heerst een rangorde, waarbij meestal een dominant paar aanwezig is, samen met enkele ondergeschikte rammelaars en moertjes – vaak hun nakomelingen.
Voortplanting
- Paartijd: januari tot augustus
- Draagtijd: 28–30 dagen
- Aantal worpen: 2–3 nesten per jaar
- Worpgrootte: 1–9 jongen (lampreien)
Voedsel
Konijnen eten diverse soorten grassen, kruiden, jonge loten van struiken en boompjes, en bast. Ze mijden ruwbladige en zure planten en hoog gras.
Jacht en bejaging
De jacht op het konijn is toegestaan van 15 augustus tot en met 31 januari. Bejaging ter voorkoming van landbouwschade is het hele jaar door mogelijk.
Voorkomen
Het konijn komt in heel Nederland algemeen voor, maar kent grote populatieschommelingen als gevolg van ziekten zoals myxomatose en VHS. In sommige gebieden zijn ze zelfs volledig verdwenen, wat invloed heeft gehad op het ecosysteem, zoals het overgroeien van duinvegetaties met struiken.
In de afgelopen tien jaar lijken de aantallen weer toe te nemen, wat wordt bevestigd door afschotstatistieken en CBS-gegevens. Lokaal kunnen de verschillen echter groot zijn: in sommige jachtvelden is het konijn vrijwel verdwenen, terwijl in andere gebieden schadebestrijding noodzakelijk is door sterke toename van de populatie.
Literatuur
- Compendium Leefomgeving, 2015
- Lange, R., Twisk, P., Van Winden, A. & Van Diepenbeek, A. (2003). Zoogdieren van West-Europa. 2e druk, KNNV Uitgeverij.
- Montizaan, M.G.E. & Siebenga, S. (2010). WBE-Databank – populatie- en afschotcijfers. Nieuwsbrief 8, KNJV.
- Siebenga, S. (1995). Het Viraal Haemorrhagisch Syndroom, een nieuwe bedreiging voor het konijn? De Nederlandse Jager 7, p. 26–27