Het gaat niet goed of slecht met de wilde eend. Het is de meest algemene eendensoort in Nederland die overal voorkomt.

Die kwalificatie ‘het gaat slecht’ wordt bewust in het leven geroepen door mensen en organisaties die gebaat zijn bij dit type berichten. De aantallen wilde eenden zijn in Nederland op hetzelfde niveau als rond 1970. Daarna zijn ze gestegen en sinds twintig jaar weer gedaald. Zo gaat dat met vogelpopulaties.

In Europa zijn de aantallen nog steeds aan de stijgende hand en daarin wijkt Nederland wel af. Maar omdat wilde eenden in heel Europa met elkaar mengen heeft dat voor de populatie niet zoveel effect. In het najaar (jachtseizoen) komt een groot aantal eenden vanuit noordoost Europa naar Nederland.

Verder blijkt uit onderzoek dat jacht geen rol van betekenis speelt in de afname in de afgelopen 20 jaar. Dat lijkt raar, maar wat meer of minder volwassen eenden maakt niet zoveel uit, het gaat om de aanwas oftewel het nest- en broedsucces. De grote sterfte van wilde eenden vindt plaats onder de eieren en kuikens. Circa 90% hiervan gaat verloren. Predatie door vossen, kraaien, snoeken, ratten, reigers, ooievaars, bunzing en andere roofdieren speelt daarin de hoofdrol.

Als je het broedsucces van wilde eenden wilt vergroten dan is het plaatsen van eendenkorven, voorkomen dat nesten worden uitgemaaid en verlagen van de predatie het meest effectief. Iedereen kan daaraan bijdragen.